Menu
Je bent een hardwerkende arts die de hele dag van hot naar her rent. Je bent al voor dag en dauw op je werk om de dag voor te bereiden. Je werkt het spreekuur af op de automatische piloot en hebt nauwelijks tijd om te eten of te plassen. Na het spreekuur worstel je je door de berg administratie heen. Daarna rijd je gedachteloos naar huis.
Je hebt ooit met passie voor het vak van arts gekozen, maar het vuur is uitgeblust. Je wilt weer genieten van je werk als arts en van het leven, maar je weet niet hoe…
Je staat ’s ochtends voor dag en dauw op om de file voor te zijn. Je spreekuur begint om 08.00 uur en je wilt dit nog graag voorbereiden. Voordat je vertrekt sla je een kop koffie achterover om wakker te worden. Je rijdt op de automatische piloot naar je werk en ineens flitst de volgende gedachte door je hoofd: ‘ik moet ook nog een presentatie voorbereiden!’. ‘Zucht, wanneer moet ik dit doen?’ denk je bij jezelf.
Herken je dat je na een volle werkweek ook nog in de avonduren een presentatie moet maken voor je vakgenoten?
Het is 11 uur in de ochtend op een drukke werkdag. Koffiepauze. Je hebt een droge mond en een volle blaas. Je maag knort onophoudelijk. Chagrijnig sta je de assistente te woord. Ze kijkt je verbaasd aan. Je realiseert je dat je weer niet ontbeten hebt en dat je het toilet nog niet gebruikt hebt.
Morgen besluit je om het anders te gaan doen en beter voor jezelf te zorgen. Je bent bang om in burn-out te belanden en je wilt het echt anders gaan aanpakken, maar dat heb je al zo vaak gedacht. Maar in de praktijk lukt het je niet, hoezeer je het je ook voorneemt.
Je sjeest om half 6 naar het kinderdagverblijf. Je trapt het gaspedaal nog iets harder in. Bam. Ineens staat het verkeer stil voor je neus. Je hebt net op tijd kunnen remmen. Je vloekt en tiert. File. Ook dat nog. Je omklemt met je handen stevig het stuur en zucht diep.
Langzaam komt er beweging in de rij auto’s en de file lost langzaam op. In je hoofd schiet de gedachte voorbij: ‘Oh ik moet de verjaardag van mijn schoonmoeder niet vergeten! Had ik al een cadeautje gekocht?’ Je vervolgt je weg en parkeert de auto op de stoep om iets voor half 7. Je bent net voor sluitingstijd om je kinderen op te halen.
Je hebt een lange werkdag achter de rug. Je zit in het donker alleen achter je computer. De schoonmaker komt vriendelijk binnen en vraagt hoe het gaat. Je mompelt ‘goed’ en je gaat weer verder met de administratie.
Je schrijft alles zeer uitgebreid op. Je checkt alles drie keer wat in het dossier komt omdat het alweer uit je brein verdwenen is als je het wilt opschrijven. Herken je deze uitgebreide dossiervoering?
Je hebt oppas geregeld en kijkt uit naar een avondje uit met je partner. Jullie zitten in een chique restaurant met kunstwerken aan de muur. Er is sfeervol kaarslicht. Je partner vertelt enthousiast een verhaal, maar jouw gedachten zijn bij de laatste patiënt die maar niet uit je hoofd gaat. ‘Schat vraagt je partner? Hoor je me?’ Je schiet uit je slof en bitst je partner toe. ‘Nu even niet!’. Je schrikt je van je eigen felheid. Zo had je het ook weer niet bedoeld…
Herken je dat je eindelijk tijd hebt om te genieten van quality time met je partner, maar dat je hoofd nog op je werk is?
Je hebt het gevoel dat je elk moment kan instorten als je zo doorgaat.
Als arts weet je heel goed dat langdurige stress tot burn-out kan leiden. Je weet bij je eigen patiënten feilloos stress en burn-outklachten te herkennen.
Maar het is 5 voor 12!
Je hebt al zo veel burn-outs gezien, je weet zelf echt wel dat je al een kaartje gekocht hebt voor jouw eigen uitschakeling. En dat het een jaar of langer kan duren voordat je er weer bovenop bent, dat hoeft niemand jou te vertellen. Waarom kom je dan niet in actie? Als íemand een burn-out kan voorkomen, dan ben jij het!
Hard blijven werken en doorgaan in de robotstand is niet de oplossing. Het leven wordt een last in plaats van een lust. Je zult het over een andere boeg moeten gooien. Zonder actie geen resultaat!
Ik ben een gepromoveerd huisarts die de weg heeft afgelegd van hoofd naar hart. Ik wind er geen doekjes om: ik ben direct en confronterend, maar ook empathisch. Ik zet je aan het denken én voelen. Ik ben een kei in analytisch denken én intuïtief denken en handelen.
© 2024 Metamorf | Susanne Claessen
